Door Bram van Raaij (15 jaar)
De kleine palomino bonte Welsh pony danste door de ring. Naast haar rende haar blonde baasje. Het was al de derde keer dat ze op een keuring gepresenteerd werd en hoewel ze dat leuk vond, genoot ze misschien nog wel meer van de dag voor de keuring.
Gisteren had haar baasje haar helemaal keuringsklaar gemaakt en ze vond het heerlijk om zoveel aandacht te krijgen. Eerst was ze gewassen met paardenshampoo, tot het schuim in grote vlokken rondvloog.
Eindelijk was ze weer helemaal schoon en zelfs haar staart was weer stralend wit. Daarna had ze een dun dekentje opgekregen. Die moest ervoor zorgen dat ze niet smerig zou worden als ze vannacht was gaan liggen. Overigens was ook haar box weer brandschoon gemaakt.
Vanmorgen was ze nog een keer gepoetst en daarna in de trailer naar het keuringsterrein gebracht. Daar had ze met grote ogen rondgekeken naar alle pony’s. Ze zagen er allemaal fantastisch uit. Een paar waren er wel wat zenuwachtig, maar dat gold niet voor haar. Ze wist wat ze moest doen en draafde nu met grote passen door de ring. Straks tijdens het rondstappen in de groep, als de jury de volgorde ging bepalen, zou ze haar uiterste best doen om ruim en los door haar lijf te stappen. Dan moest het toch goed komen?
Toen uiteindelijk alle merries aan de beurt waren geweest ging de jury de volgorde bepalen. Er liepen in totaal nog 5 andere merries in de ring. Sunshine deed haar best om zo ruim mogelijk door haar lijf te stappen. De jury begon bij nummer zes dit was de zwarte merrie die voor haar liep. Nummer vijf was de palomino merrie die helemaal achteraan liep.
Bij nummer 4 wachtte de jury een tijdje omdat ze nog niet helemaal uit de volgorde waren. Gelukkig was nummer 4 de bruine merrie achter haar en nummer drie de vos merrie die nu voor haar liep. Sunshine zag dat ze nu alleen nog liep met Lucky een appelschimmel merrie van dezelfde fokker als die van haar. Sunshine liep tot vorig jaar met haar in op de weide, toen had ze vaak ruzie met Lucky. Sunshine gooide er nog een schepje bovenop want ze moest en zou winnen van Lucky. Sunshine zag dat de jury twijfelde en bleef maar doorgaan.
Toen pakte een van de juryleden de microfoon en begon te praten over wat ze goed vonden aan Lucky, daarna was Sunshine aan de beurt ook over haar zei het jurylid vele goede dingen. De jury zei: ”Het was een super lastige keuze voor ons als juryleden toch is op de eerste plek geëindigd Velvet’s Little Sunshine.”
Haar baasje Annabel sprong een gat in de lucht en zei: “ik wist wel dat jij de allermooiste welsh pony ter wereld was Sunshine.” Het jurylid feliciteerde Annabel met de winst en hing Sunshine een kampioenslint om.
Sunshine mocht natuurlijk tijdens de ereronde helemaal vooraan. Tijdens het draven voelde ze zich zo vrij en besloot ze dat ze voor altijd met Annabel keuringen wilde blijven lopen en hier nooit meer weg wilde.
Na de ereronde verzorgde Annabel haar weer uitstekend en zette ze haar op de trailer met een lekker hooinet. Toen Annabel en haar vader Albert net even naar de kantine waren om even iets te gaan drinken kwam er ineens een hoofd boven de achterklep uit Sunshine schrok zich een hoedje. Sunshine bekeek de man goed hij had haast wit haar en een bril met een zilverkleurig montuur hij bleef even naar haar kijken en liep toen uiteindelijk weer weg. Sunshine was maar weer gaan eten en had haar hooinet half leeg toen Annabel eindelijk weer terug kwam. Ze gaf haar nog snel een wortel voordat ze weer naar huis reden.
Eenmaal thuis aangekomen was het alweer bijna donker in haar stal lagen de brokken ook alweer op haar te wachten. Toen Sunshine haar brokken op had begon ze meteen aan haar buurman Emir de andere pony van Annabel te vertellen wat ze die dag allemaal had meegemaakt dat ze eerste was geworden en dat ze besloten had dat ze nooit meer weg wou bij Annabel. De volgende dag was het maandag wat betekende dat Annabel weer naar school moest en dat Albert de pony’s voerde en in de paddock zetten.
Sunshine zag annabel al van een verre afstand aankomen alleen was ze deze keer niet alleen ze zag nog iemand langs haar fietsen het was alleen een geen meisje maar een jongen normaal nam Annabel alleen vriendinnen mee naar huis. Sunshine vond het ook
geen probleem want meestal als Annabel iemand van school mee naar huis nam betekende het dat zei een vrije dag had wat ze helemaal niet erg vond. Aan het einde van de dag ging de jongen weer naar huis en hoorde Sunshine Annabel tegen hem “doei Lucas” zeggen.
De weken die daarna volgde kwam Lucas steeds vaker op bezoek en hadden Sunshine en Emir steeds vaker een vrije dag wat hun op den duur ook begon te vervelen. Die zaterdag werd ze weer keuringsklaar gemaakt volgens het normale ritueel eerst werd ze gewassen alleen helaas niet zo lekker als anders en daarna kreeg ze weer een lekker dekentje op en werd ze weer in een schone stal gezet.
De volgende ochtend hoorde ze al weer vroeg Lucas aankomen op zijn fiets betekende dat dat Annabel niet meeging vandaag? Maar wie moest haar dan voorbrengen? Nee dat
kon toch niet? Lucas was vast gewoon iets vergeten wat hij op kwam halen. Na een uurtje kwamen Annabel en Lucas samen binnen om haar op te halen en hoorde ze Albert ook al met de auto en trailer aankomen rijden. Eenmaal aangekomen op het keuringsterrein waren ze erg laat en waren ze nog maar net op tijd in de ring. Gelukkig presenteerde Annabel haar weer als gewoonlijk alleen had Sunshine het idee dat ze er niet helemaal met haar hoofd bij was.
Helaas werd Sunshine hierdoor ook een beetje nerveus en liep hierdoor niet zo mooi anders waardoor ze ook maar derde werden. Toen ze de ring verlaten hadden en weer bijna bij de trailer waren zag ze die ene man met dat witte haar en die bril met dat zilvere montuur weer bij de trailer staan. Albert kende hem blijkbaar wat hij zei: “hey Henk hoe gaat het? lang niet gezien.” De man die dus blijkbaar henk heten zei dat het goed met hem ging en dat hij eigenlijk op zoek was voor een mooie pony voor zijn kleindochter en hij wou vragen of Sunshine te koop was.
Sunshine dacht dat Annabel dat toch nooit zou doen ze is toch zo gehecht aan haar? Maar tot haar verrassing zei Annabel dat ze sinds ze een vriendje had ze eigenlijk niet zo veel tijd meer had voor haar pony’s en ze Sunshine best aan hem wou verkopen. Annabel zei dat ze nog contact zou houden met Henk en na het verzorgen reden ze weer met de trailer naar huis. Thuis aangekomen vertelde ze Emir weer over wat er gebeurt was en dat ze waarschijnlijk verkocht was aan Henk en dat zijn kleindochter op haar zou gaan rijden.
Emir stelde haar gerust en zei dat Annabel haar echt niet zomaar meteen zou verkopen voor een vriendje. De dagen verstreken en Sunshine had niks meer over Henk gehoord en ging er dus vanuit dat Annabel zichzelf had bedacht en haar toch niet ging verkopen. Maar toen op een zonnige Vrijdagmiddag kwam er een grote auto met daarachter een mooie trailer het erf opgereden uit de auto stapte Henk en een jongere vrouw en een meisje Sunshine schatte haar zestien jaar. Vanuit het woonhuis kwamen Annabel en Albert ook aangelopen.
Annabel en Albert stelde zich voor aan de vrouw en het meisje wiens naam Bella bleek te zijn. Eerst bekeken ze Sunshine een tijdje goed en aaide haar. Daarna liepen ze naar het
woonhuis om het over de prijs te hebben. Na ongeveer een uurtje binnen geweest te zijn kwamen ze weer met z’n vijven naar buiten en maakte Henk de klep van de trailer open. Bella en Annabel liepen samen naar de stal van Sunshine toe en deden haar een halster om. Sunshine nam snel afscheid van Emir en zei dat ze hoopte dat ze ooit nog terug kwam.
Toen de trailer wegreed hinnikte ze nog een keer naar Emir. Na ruim anderhalf uur gereden te hebben voelde Sunshine dat de auto vaart minderde. Wanneer ze wordt uitgeladen staat ze op een klein boerenerf waar een aantal meiden haar al staan op te wachten.
In de daarop volgende maanden ging Sunshine vaak met Bella naar keuringen en namen ze vaak een eerste premie mee naar huis. Naast de keuringen gingen ze ook vaak met de trailer weg om leuke foto’s te maken op allemaal verschillende plaatsen. Sunshine besloot dat ze nu wel echt haar droomleven had en ze hier nu eigenlijk echt maar dan ook echt nooit meer weg wil bij Bella!